PRZYCZYNY OTYŁOŚĆI WTÓRNEJ
Otyłość wtórna to stan, w którym nadmierna masa ciała jest wynikiem innej choroby lub przyjmowania pewnych leków. Innymi słowy, otyłość nie jest bezpośrednim skutkiem nadmiernego spożycia kalorii, ale efektem ubocznym innych procesów zachodzących w organizmie ZESPÓŁ CUSHINGA Zespół Cushinga jest wywołany nadmiarem endolub egzogennych glikokortykoidów, a jednym z kluczowych objawów nadmiaru glikokortykoidów jest otyłość charakteryzująca się rozmieszczeniem tkanki tłuszczowej głównie na tułowiu i twarzy, a nie obejmująca kończyn. Częstość występowania zespołu Cushinga wynosi 10-15 osób na milion, jednak badania przeprowadzone wśród osób z cukrzycą, otyłością, nadciśnieniem i osteoporozą wskazują na większą częstość występowania tej patologii w wymienionych populacjach. Kliniczną manifestacją zespołu Cushinga mogą być typowe objawy jak: NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY Ponieważ trijodotyronina (T3) pobudza termogenezę oraz zwiększa zużycie energii, a także odgrywa istotną rolę w regulacji pobierania pokarmu, metabolizmie glukozy i lipidów. Podwyższone stężenie TSH, sugerujące subkliniczną niedoczynność tarczycy, było często obserwowane u osób otyłych. Jawna niedoczynność tarczycy niewątpliwie prowadzi do przyrostu masy ciała, jednak stopień nasilenia zmian hormonalnych powodujący zwiększenie masy ciała pozostaje przedmiotem dyskusji. NIEDOBÓR HORMONU WZROSTU Hormon wzrostu (GH) w sposób istotny wpływa na budowę, proporcję i skłąd tkanek oraganizmu. W warunkach in vitro hamuje różnicowanie adipocytów oraz stymuluje proliferację preadipocytów. Hormon ten wywiera działanie poprzez własny receptor lub poprzez stymulację syntezy insulinopodobnego czynnika wzrosty typu I (IGF-I), niezbędnego dla procesów proliferacji i różnicowania preadipocytów. ZESPÓŁ POLICYSTYCZNYCH JAJNIKÓW W wielu badaniach wykazano związek między otyłością a występowaniem zespołu policystycznych jajników (PCOS) u kobiet. Jest to najczęstsza endokrynopatia układu rozrodczego, dotyczy 5-10% kobiet, spośród których połowa ma nadwagę lub otyłość. Tkanka tłuszczowa trzewna jest odpowiedzialna za powstawanie zaburzeń metabolicznych i endokrynologicznych, które sprzyjają rozwojowi PCOS. Tłuszcz trzewny upośledza działanie insuliny, a hiperinsulinizm poprzez stymulację proliferacji komórek tekalnych pęcherzyków jajnikowych może skutkować rozwojem hiperandrogenizmu. Dodatkowo podwyższone stężenie androgenów upośledza wychwyt glukozy przez tkanki obwodowe i pogłębia insulinooporność, a także sprzyja odkładaniu tłuszczu w obrębie jamy brzusznej. INSULINOMA Rzadką wtórną przyczyną otyłości może być rónież wyspiak trzustki wydzielający insulinę. Jest to najczęstszy guz neuroendokrynny trzustki (70-80% wszystkich wyspiaków), występuje z częstością 1 do 4 przypadków na milion osób rocznie. W 90% jest to guz pojedynczy i łagodny, 10% to guzy mnogie, 10 złośliwe a około 16% to guzy związane z zespołem gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej typu 1. Insulina wytwarzana w nadmiarze przez guz jest przyczyną hipoglikemii, która najczęściej występuje na czczo. Uczucie głodu towarzyszące hipoglikemii skłania chorych do częstszego przyjmowania posiłków i w przypadku długiego czasu trwania choroby odpowiada za przyrost masy ciała. ZESPÓŁ BARDETA – BIEDLA CHOROBA DERCUMA TŁUSZCZAKOWATOŚĆ BOLESNA
Jak pozbyć się uciążliwych zaparć?!
1.Na czczo wypija szklankę wody z miodem, co pobudzi perystaltykę jelit. 2. Spożywaj posiłki regularnie, co 3-4 godziny, a ostatni najpóźniej 2-3 godziny przed snem. 3. Zwiększ spożycie błonnika pokarmowego z dietą, który powoduje wzrost objętości stolca i przyspiesza pasaż jelitowy. Zwiększenie ilości błonnika należy przeprowadzić stopniowo, ponieważ nagła zmiana może być przyczyną wzdęć i innych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. 4. Zwiększenie podaży błonnika jest skuteczne w leczeniu zaparć, kiedy towarzyszy mu odpowiednia ilość wypijanych płynów. Zalecane jest spożywanie min. 2,5 litra płynów dziennie. Przede wszystkim powinna być to woda, ale źródłem płynów będą też napary z herbaty, kawy i ziół, zupy, koktajle, fermentowane produkty mleczne. Dodatkowo można spożywać wodę wysokozmineralizowaną bogatą w magnez, która poprawia konsystencję stolca i przyspiesza perystaltykę jelit. 5. Spożywaj warzywa i owoce w ilości minimum 400 g dziennie. Warzywa jedz jak najczęściej, dodawaj je do większości posiłków w ciągu dnia. Nie zapominaj o kiszonkach (np. kapuście i ogórkach), które korzystnie wpływają na mikrobiotę jelitową. Owoce spożywaj w mniejszej ilości, ponieważ zawierają więcej cukrów prostych. 6. Wybieraj pełnoziarniste produkty zbożowe, tj. pieczywo razowe, graham, kasze gruboziarniste, naturalne, płatki zbożowe, makarony razowe, ryż brązowy. 7. Do posiłków dodawaj orzechy, nasiona i pestki, które są doskonałym źródłem błonnika pokarmowego. Zalecana dzienna porcja wynosi 30 g, czyli garść. 8. Spożywaj codziennie fermentowane produkty mleczne, tj. jogurty, kefiry, zsiadłe mleko, korzystnie wpływają na mikrobiotę jelitową, a w efekcie wspomagają perystaltykę jelit. 9. Ogranicz spożycie produktów będących źródłem cukrów prostych (np. cukru używanego do słodzenia napojów, słodyczy, wyrobów cukierniczych) i tłuszczów (np. tłustych sosów, smażonych potraw, panierowanych mięs), które spowalniają pracę przewodu pokarmowego, powodują wzdęcia i uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej. 10. Organicznymi przyczynami zaburzeń defekacji są: osłabienie siły mięśni tłoczni brzusznej i mięśni krocza przez choroby wyniszczające, leżący i siedzący tryb życia; rozszerzenie jelita grubego wrodzone lub nabyte (przez np. częste lewatywy) oraz choroby układu nerwowego (wiąd rdzenia, guzy ogona końskiego). 11. Dlatego dbaj o regularną aktywność fizyczną, która wspomaga perystaltykę jelit. 12. Czynnościowymi przyczynami zaburzeń defekacji są: zaparcia nawykowe (powstrzymywanie się od wypróżnień, wadliwa pozycja przy defekacji); skurcze zwieracza odbytu (w nerwicy, żylakach odbytu, szczelinach odbytu). 13. Dlatego unikaj wstrzymywania parcia na stolec. Zwróć również uwagę na swoją pozycję, za korzystną uważane jest siedzenie z kolanami uniesionymi lekko ponad biodra, np. stosując podwyższenie pod stopy. 14. Unikaj stresu i wypracuj sposób radzenia sobie z nim. Przydatna będzie psychoterapia, oraz inne techniki relaksacyjne oparte na uważności i medytacji, ćwiczenia oddechowe lub joga. LEKI KTÓRE MOGĄ WYWOŁAĆ ZAPARCIA
