
Zaparcie to zbyt mała częstotliwość wypróżnień i
towarzyszące temu objawy. Zaparcia są częste, a jeśli
występują przewlekle, to najczęściej ich przyczyną są
zaburzenia czynnościowe (czyli nie są związane z chorobą
organiczną). Terapia polega na wprowadzeniu nawyków
sprzyjających prawidłowym wypróżnieniom: aktywności
fizycznej oraz przyjmowaniu odpowiedniej ilości płynów i
błonnika.
Objawy obecne dwa lub więcej z poniżej przedstawionych
objawów:
liczba wypróżnień ≤2-3 razy na tydzień,
trudności w zapoczątkowaniu codziennej defekacji (oddawania
stolca) z koniecznością nadmiernego parcia i towarzyszącym
uczuciem niepełnego wypróżnienia lub oddawanie suchego,
zbitego stolca podczas przynajmniej 25% wypróżnień,
stolce zbite lub „bobkowate” w ≥ 25% wypróżnień,
uczucie zablokowania odbytu lub odbytnicy przy ≥25% defekacji,
zaparcie ciężkie oznacza ≤2 wypróżnienia na miesiąc.
Potocznym określeniem zaparć jest zatwardzenie.
nasilone parcie na stolec w trakcie ≥ 25% wypróżnień,
potrzeba ręcznych manipulacji przy ≥ 25% defekacji,
Zaparcia, wzależności od przyczyny, dzielimy na pierwotne (idiopatyczne)
i wtórne wywołane przez inne czynniki
Pierwotne – czynnościowe zaparcia, które można rozpoznać
po wykluczeniu przyczyn pozajelitowych, są związane
z nieprawidłową motoryką i funkcją jelita. Są najczęstszą przyczyną przewlekłego, zaparcia, nie stwierdza się choroby organicznej.



NACZĘSTSZE CZYNNIKI STYLU ŻYCIA
POWODUJĄCE ZAPARCIA PIEROWTNE
KTÓRE MUSISZ WYELIMINOWAĆ
Przewlekłe zaparcia mają związek z małym spożyciem:
błonnika pokarmowego
oraz płynów.
Błonnik pokarmowy jest elementem nietrawionym przez enzymy w jelicie cienkim. Dzięki temu dostaje się on w postaci niezmienionej do okrężnicy, gdzie zatrzymuje wodę i zwiększa masę stolca.
Błonnik może być składnikiem:
spożywanego pokarmu Lub być dostarczany w postaci oczyszczonej jako
suplement.
DIETA POWNNA BYĆ BOGATA W BŁONNIK
Wyróżniamy błonnik:
- rozpuszczalny (np.psyllium)
- i nierozpuszczalny w wodzie (np. otręby).
Preferowany jest błonnik rozpuszczalny, ponieważ powoduje mniej działań niepożądanych w porównaniu z błonnikiem nierozpuszczalnym. Zalecana dobowa dawka
błonnika w postaci suplementu wynosi 12 g/dobę.
W celu uniknięcia objawów niepożądanych, do których najczęściej należą dyskomfort w jamie brzusznej i wzdęcia
brzucha. Korzystne może być stopniowe zwiększanie dawki błonnika, co tydzień o 3 g/dobę.
Umiarkowane zwiększenie wypijanych płynów nie powoduje istotnego wpływu na czynność motoryczną jelita grubego, jednak przyjmowanie co najmniej 2 litrów
płynów dziennie potęguje korzystny wpływ podaży błonnika pokarmowego.
Pamietaj jeśli przyjmujesz dodatkowo błonnik → zawsze popij go wodą, by nie mieć nieprzyjemnych dolegliwości.
Pierwszą podstawową rzeczą w terapii będzie wprowadzenie błonnika rozpuszczalnego. Poniżej znajdziesz rekomendowane źródła błonnika. Wybierz jeden który najbardziej będzie pasować do Twojego organizmu. I stosuj w podanych dawkach.
SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE ZNAJDZIESZ W EBOOKU
